L’8 giugno ricorre la nascita (nel 1552) del poeta e drammaturgo italiano Gabriello Chiabrera (1552-1638)
it.wikipedia.org/wiki/Gabriello_Chiabrera
eo.wikipedia.org/wiki/Gabriello_Chiabrera
Della sua vastissima opera letteraria (poesie, melodrammi, tragedie, sermoni, lettere), che a suo tempo gli valse una grandissima fama, oggi sopravvive quasi soltanto la poesia “Riso di bella donna”, conosciuta anche (dal verso iniziale) come “Belle rose porporine”, tradotta in Esperanto:
– integralmente, da Gaudenzio Pisoni (che con questa traduzione vinse il concorso artistico dell’UEA nel 1970);
– parzialmente (8 strofe su 16), da Enrico Dondi per la Itala Antologio (Antologia Italiana), Milano 1987, pagg. 213-214.
Trascrivo la versione completa della poesia in Esperanto, ed allego un’immagine (da una vecchia cartolina) del Teatro di Savona, intitolato all’illustre concittadino.
RIDO DE BELA VIRINO
Belaj rozoj purpurbrilaj,
vi pikilaj,
je l’ tagiĝo ne ekfloras;
sed, servistoj de l’ Amoroj,
pro l’ trezoroj
de l’ dentaro pli valoras;
diru, rozoj juvelitaj,
aminvitaj,
diru: kial se mi ĵetas
nur rigardon al okula
belo brula,
tuj vi ĉarme ekridetas?
Ĉu ĝi estas helpo pia
por viv’ mia,
en danĝer’ se vi koleras?
Aŭ vi estas rido-riĉaj,
plenfeliĉaj,
se ĝismorte mi suferas?
Belaj rozoj, ĉu kruele
ĉu amcele
agas vi per ĉi sinteno,
volas mi nov-ritme plaŭdi
kaj vin laŭdi:
sed plu daŭru rida pleno.
Se font’ bela, se bloveto
en dueto
flustri tra la herb’ decidas,
se la kampo bunte flora
iĝas glora,
diras ni: – La tero ridas.
Kiam la zefira vento
por ĝojsento
banas sin en akva klaro,
kaj ŝercetas mov-agrable
l’ ond’ sursable,
diras ni ke ridas maro.
Se tra ruĝaj amarantoj,
tra lekantoj,
juna tag’ per or-mantelo
vestas sin dum sia iro
el safiro,
ŝajnas ridi la ĉielo.
Ja, se l’ mond’ en ĝojo sidas,
ĝi plenridas;
ridas ja l’ aer’ plezura;
sed ne povas tiuj ĉi
kiel vi
ridi kun gracio pura.
Gabriello Chiabrera, trad. Gaudenzio Pisoni
(“Esperanto de UEA” 1970-10, p. 148-149)