Homoj

Franco Migliacci

La 28-a de oktobro estas la datreveno de la naskiĝo (en 1930) de la itala (lombarda) versaĵisto Francesco Migliacci, konata kiel Franco Migliacci

it.wikipedia.org/wiki/Franco_Migliacci 

(ne estas pri li Vikipedia paĝo en Esperanto),

aŭtoro de la vortoj de multaj famaj kanzonoj.

Mi jam parolis pri li la 6-an de aŭgusto 2017,

www.bitoteko.it/esperanto-vivo/eo/2017/08/06/domenico-modugno/ 

la 28-an de oktobro 2018

www.bitoteko.it/esperanto-vivo/eo/2018/10/28/franco-migliacci/

kaj la 6-an de aŭgusto 2019.

www.bitoteko.it/esperanto-vivo/eo/2019/08/06/domenico-modugno-2/ 

Hodiaŭ mi transskribas la kanzonon “Che sarà”, en la itala, en la hispana (Que será) kaj en Esperanto (Kio nun).

Tiu kanzono, lanĉita en 1971 de la portorika kantisto José Feliciano, farigis tre populara en Latina Ameriko kiel nostalgia kanto pri trudita migrado, tiom ke iumomente ĝi estis bojkotita de la reĝimo en Kubo, kiel defetisma kanzono, kaj oni ne plu ludis ĝin per radio.

Mi aldonas italan poŝtmarkon de 1975, laŭ skizo de Rita Cavacece, pri la itala migrado eksterlanden.


CHE SARÀ

Francesco Migliacci, Jimmy Fontana, Carlo Pes

www.youtube.com/watch?v=KpzGb34U9ks

Paese mio che stai sulla collina

disteso come un vecchio addormentato

la noia l’abbandono il niente

son la tua malattia

paese mio ti lascio io vado via.

Che sarà che sarà che sarà?

Che sarà della mia vita chi lo sa?

so far tutto o forse niente

da domani si vedrà

e sarà, sarà quel che sarà.

Gli amici miei son quasi tutti via

e gli altri partiranno dopo me

peccato perché stavo bene

in loro compagnia

ma tutto passa tutto se ne va.

Che sarà che sarà che sarà?

Che sarà della mia vita chi lo sa?

Con me porto la chitarra

e se la notte piangerò

una nenia de paese suonerò.

Amore mio ti bacio sulla bocca

che fu la fonte del mio primo amore

ti do l’appuntamento

come e quando non lo so

ma so soltanto che ritornerò.

Che sarà che sarà che sarà?

Che sarà della mia vita chi lo sa?

Con me porto la chitarra

e se la notte piangerò

una nenia del paese suonerò.

Che sarà che sarà che sarà?

Che sarà della mia vita chi lo sa?

so far tutto o forse niente

da domani si vedrà

e sarà, sarà quel che sarà.

°°°°°

QUE SERÁ

Francesco Migliacci, Jimmy Fontana, Carlo Pes

www.youtube.com/watch?v=sb1_b8y5XZ0

Pueblo mio, que estás en la colina

tendido como un viejo que se muere

la pena, el abandono, son tu triste compañía

pueblo mio te dejo sin alegría.

Que será, que será, que será

que será de mi vida, que será

si sé mucho o no sé nada

ya mañana se verá, y será

será lo que será.

Ya mis amigos, se fueron casi todos

y los otros partiran despues que yo.

Lo siento porque amaba su agradable compañía

mas es mi vida, tengo que marchar.

Que será, que será, que será

que será de mi vida, que será

en la noche mi guitarra dulcemente sonará

y una niña de mi pueblo llorará.

Amor mio me llevo tu sonrisa

que fue la fuente de mi amor primero

amor te lo prometo, como y cuando no lo sé

mas sé tan solo que regresaré.

Que será, que será, que será

que será de mi vida, que será

en la noche mi guitarra dulcemente sonará

y una niña de mi pueblo llorará.

°°°°°

KIO NUN

Francesco Migliacci, Jimmy Fontana, Carlo Pes

trad. Giuseppe Castelli

www.cinquantini.it/esperant/kantoj/sanremo.html#KIO%20NUN

Vilaĝo mia kuŝanta sur monteto

ripoza kiel dorma maljunulo

enu’, nezorg’, seneco, tio estas la malsan’

pro kio vin forlasas vilaĝan’.

Kio nun, kio nun, kio nun?

Kio estos mia vivo, mia jun’?

Mi kapablas fari ĉion, aŭ nenion, scias Di’;

mia viv’ nur estos tio ĉi…

Foriris preskaŭ ĉiuj kamaradoj,

post mi foriros ĉiu postrestint’:

domaĝe, al mi plaĉis amikec’ ilia, sed

forpasas ĉio, ĉio iras for.

Kio nun, kio nun, kio nun?

Kio estos mia vivo, mia jun’?

Mi kunportas la gitaron, kaj se nokte estos plor’

mia kant’ vilaĝa bonos al la kor’.

Amata, mi vin kisas sur la buŝo,

iama fonto de l’unua amo;

mi ne scias kiel, kiam: iam estu rendevu’;

revenos mi, vi min atendos, ĉu?

Kio nun, kio nun, kio nun?

Kio estos mia vivo, mia jun’?

Mi kunportas la gitaron, kaj se nokte estos plor’

mia kant’ vilaĝa bonos al la kor’.

Respondi

Retpoŝtadreso ne estos publikigita. Devigaj kampoj estas markitaj *