Il 3 febbraio è l’anniversario della nascita (nel 1870) della poetessa e scrittrice italiana Ada Negri (1870-1945)
it.wikipedia.org/wiki/Ada_Negri
Già più volte ho parlato di lei, da ultimo il 3 febbraio 2020.
www.bitoteko.it/esperanto-vivo/2020/02/03/ada-negri-2/
Trascrivo la sua poesia “Nebbie”, in italiano e nella traduzione in Esperanto.
Allego un dipinto di Claude Monet, “Nebbia mattutina”.
NEBBIE
Soffro, lontan lontano
le nebbie sonnolente
salgono dal tacente
piano.
Alto gracchiando, i corvi,
fidati all’ali nere,
traversan le brughiere
torvi.
Dell’aere ai morsi crudi
gli addolorati tronchi
offron, pregando, i bronchi
nudi.
Come ho freddo! Son sola;
pel grigio ciel sospinto
un gemito distinto
vola;
e mi ripete: Vieni;
è buia la vallata.
O triste, o disamata
vieni! vieni!
Ada Negri
°°°
NEBULO
Mi suferas. Dormemaj
en malproksim’ nebuloj
leviĝas el silenta
grundo.
Laŭte blekas la korvoj
kaj per flugiloj nigraj
peze tra erikejoj
ŝvebas.
Al la aerkruelo
la dolorantaj trunkoj
oferas preĝe branĉojn
nudajn.
Kia malvarmo! Sola
mi estas; tra l’ ĉielo
griza, ĝem’ de mortinto
flugas.
Kaj al mi diras: Venu!
La val’ estas malluma,
ho, iam tre amata,
venu!
Ada Negri, trad. Rinaldo Orengo
(el “Heroldo de Esperanto”1934-48)
