Il 7 settembre è l’anniversario della nascita (nel 1791) del poeta italiano (romano) Giuseppe Gioachino Belli (1791-1863)
it.wikipedia.org/wiki/Giuseppe_Gioachino_Belli
famoso soprattutto per 2279 Sonetti in dialetto romanesco (per un totale di 32.000 versi, il doppio della “Divina Commedia” di Dante Alighieri).
139 sonetti di Belli sono stati tradotti in Esperanto:
Già più volte ho parlato di lui, da ultimo il 21 dicembre 2019.
www.bitoteko.it/esperanto-vivo/2019/12/21/giuseppe-gioachino-belli-4/
Trascrivo un sonetto, in romanesco e in Esperanto.
1439. LI VECCHI
Ecco cosa vò dì l’èssese avvezzi
a disprezzà l’età: se va se svìcola
e viè la vorta poi che se pericola
e se sconteno tutti li disprezzi.
Pe nun volé er bastone oggi er zor Ghezzi
propio a le colonnette de Pubbricola,
è cascato e s’è rotta una gravicola
e la noce der collo in cento pezzi.
La coccia de li vecchi è una gran coccia.
Vònno fà a modo lòro: e Iddio ne guardi
conzijjalli! ve pijjeno in zaccoccia.
Sospettosi, lunatichi, testardi,
pieni de fernesie ne la capoccia,
e spinosi, per dio, più de li cardi.
Giuseppe Gioachino Belli
°°°°°
MALJUNULOJ
Aĉa kutim’ mistaksi sian aĝon:
oni pluvivas glite, sendanĝere,
sed, jen okaz’ maltaŭga, kaj sufere
la punon oni portas kaj domaĝon.
Sinjoro Geci havis la kuraĝon
promeni sen bastono ĉi-vespere,
sed falis, rompis kruron kaj surtere
frakasis kol-ostaron kaj vizaĝon.
Kapŝeloj aĝaj, ŝtonaj kapoŝeloj;
laŭplaĉe ili agas; konsilitaj
faras, Di’ savu, grumblojn kun kvereloj.
Kapricobstinaj kaj suspektacidaj
ili frenezas en kapaĉaj ĉeloj
kaj pli ol kardoj estas dorninsidaj.
Giuseppe Gioachino Belli, trad. Gaudenzio Pisoni
(el “Elektitaj sonetoj de G.G. Belli”)
