La 8-a de februaro estas la datreveno de la naskiĝo (en 1951) de la napola kantaŭtoro kaj muzikisto Eduardo De Crescenzo,
it.wikipedia.org/wiki/Eduardo_De_Crescenzo
famiĝinta en 1981 kiel interpretanto de la kanzono “Ancora… ancora…ancora…” (Ankoraŭ ankoraŭ ankoraŭ), nekonfuzenda kun tiu samtitola kantita de Mina.
Mi transskribas la tekston de la kanzono, en la itala kaj en la traduko al Esperanto, kaj aldonas la bildon de KD kun la portreto de la artisto.
ANCORA… ANCORA…ANCORA…
Parole di Franco Migliacci, musica di Claudio Mattone
www.youtube.com/watch?v=mEn6m1Ct6Is
È notte alta e sono sveglio
sei sempre tu il mio chiodo fisso
insieme a te ci stavo meglio
e più ti penso e più ti voglio.
Tutto il casino fatto per averti
per questo amore che era un frutto acerbo
e adesso che ti voglio bene, io
ti perdo.
Ancora, ancora, ancora
perché io da quella sera
non ho fatto più l’amore senza te.
E non me ne frega niente senza te,
anche se incontrassi un angelo, direi
non mi fai volare in alto quanto lei.
Notte alta e sono sveglio.
Mi rivesto e mi rispoglio.
Mi fa smaniare questa voglia
che prima o poi farò lo sbaglio
di fare il pazzo venir sotto casa
tirare sassi alla finestra accesa
prendere a calci la tua porta chiusa, chiusa…
Ancora… ancora…ancora…
°°°
ANKORAŬ ANKORAŬ ANKORAŬ
Vortoj de Franco Migliacci, muziko de Claudio Mattone
trad. Pier Luigi Cinquantini
Malfrunokte. Mi ne dormas.
Vi daŭre estas fiksa penso.
Sen vi ĉi mondo mia mornas
kaj ĉiu penso vin koncernas.
Tiome mi penegis por vin havi
por naski nian amon tro acerban
kaj nun, ke mi vin amas, mi vin perdas.
Ankoraŭ Ankoraŭ Ankoraŭ
ĉar mi depost tiu nokto
ne amoris plu eĉ fojon dis de vi,
kaj por mi ne gravas tio dis de vi,
eĉ ĉeeste de anĝelo dirus mi
ne flugigas vi samalten kiel ŝi.
Malfrunokte. Mi ne dormas.
Mi pordon fermas kaj malfermas
la em’ de vi min daŭre dornas
ideo misa en mi ĝermas.
Freneze venos mi al via domo
mi ĵetos al fenestro via ŝtonojn
piede frapos vian pordon sen kun vano.
Ankoraŭ Ankoraŭ Ankoraŭ
ĉar mi depost tiu nokto
ne amoris plu eĉ fojon dis de vi
kaj por mi ne gravas tio dis de vi.
Ankoraŭ ankoraŭ ankoraŭ.
