La 5-a de aprilo estas la datreveno de la morto (en 1934) de la napola poeto kaj verkisto Salvatore Di Giacomo (1860-1934),
eo.wikipedia.org/wiki/Salvatore_Di_Giacomo
Mi jam parolis pri li plurfoje, laste la 12-an de marto 2019, en la datreveno de lia naskiĝo.
Mi transskribas (en la napola dialekto, kaj en unu el la du tradukoj al Esperanto) la poeziaĵon «‘E spingule francese» (La sekurpingloj), muzikigitan de Enrico De Leva.
Klarigo: “spingule francese” (francaj pingloj) estas la popola nomo de sekurpingloj en la napola dialekto; en la norma itala lingvo, ili nomiĝas “spille da balia” (pingloj por mamnutristino) aŭ “spille di sicurezza” (sekurpingloj, sendanĝeraj pingloj).
Mi aldonas bildon de “sekurpinglo”.
‘E SPINGULE FRANCESE
Parole di Salvatore Di Giacomo, musica di Enrico De Leva
(Roberto Murolo)
(Mario Abbate)
Nu juorno mme ne jètte da la casa,
jènno vennenno spíngule francese…
Nu juorno mme ne jètte da la casa,
jènno vennnenno spíngule francese…
Mme chiamma na figliola: “Trase, trase,
quanta spíngule daje pe’ nu turnese?”
Mme chiamma na figliola: “Trase, trase,
quanta spíngule daje pe’ nu turnese?
Quanta spíngule daje pe’ nu turnese?”
Io, che sóngo nu poco veziuso,
sùbbeto mme ‘mmuccaje dint’a ‘sta casa…
“Ah, chi vò belli spingule francese!
Ah, chi vò belli spingule, ah, chi vò?!
Ah, chi vò belli spingule francese!
Ah, chi vò belli spingule ah, chi vò!?”
Dich’io: “Si tu mme daje tre o quatto vase,
te dóngo tutt”e spíngule francese…
Dich’io: “Si tu mme daje tre o quatto vase,
te dóngo tutt”e spíngule francese…
Pízzeche e vase nun fanno purtóse
e puo’ ghiénchere ‘e spíngule ‘o paese…
Pízzeche e vase nun fanno purtóse
e puo’ ghiénchere ‘e spíngule ‘o paese…
E puó ghiénchere ‘e spíngule ‘o paese…
Sentite a me ca, pure ‘nParaviso,
‘e vase vanno a cinche nu turnese!…
“Ah, Chi vò’ belli spíngule francese!
Ah, Chi vò’ belli spíngule, ah, chi vò?!
Ah, chi vò belli spíngule francese!
Ah, chi vò belli spíngule, ah, chi vò?!”
Dicette: “Bellu mio, chist’è ‘o paese,
ca, si te prore ‘o naso, muore acciso!”
Dicette: “Bellu mio, chist’è ‘o paese,
ca, si te prore ‘o naso, muore acciso!”
E i rispunnette: “Agge pacienza, scusa…
‘a tengo ‘a ‘nnammurata e sta ô paese…”
E i rispunnette: “Agge pacienza, scusa…
‘a tengo ‘a ‘nnammurata e sta ô paese…
‘A tengo ‘a ‘nnammurata e sta ô paese…
E tene ‘a faccia comm”e ffronne ‘e rosa,
e tene ‘a vocca comm’a na cerasa…
Ah, chi vò belli spîngule francese!
Ah, chi vò belli spíngule, ah, chi vò’?!
°°°°°
FRANCAJ PINGLOJ
Vortoj de Salvatore Di Giacomo, muziko de Enrico De Leva
trad. Renato Corsetti
www.cinquantini.it/esperant/kantoj/napolaj.html#PINGLOJ%20FRANCAJ
Mi vagis for, sekvante mian nazon,
da pingloj francaj vendis mi provizon.
Mi vagis for, sekvante mian nazon,
da pingloj francaj vendis mi provizon.
Jen vokis min virino: “Hej komizo,
ĉu multe altas via pingloprezo?”
Jen vokis min virino: “Hej komizo,
ĉu multe altas via pingloprezo?”
“Ĉu multe altas via pingloprezo?”
Tiam pro mia, nu, malseriozo
alkuris mi, kriante la devizon:
“Jen francaj pingloj je modera prezo,
jen francaj pingloj, jen por vi!”
Mi diris: “Kisu min nur pro komplezo
kaj estos via la pinglovalizo”
Mi diris: “Kisu min nur pro komplezo
kaj estos via la pinglovalizo.
Post pinĉ’ kaj kiso ne restas kontuzo
sed restos pingloj por eterna uzo,
sed restos pingloj por eterna uzo”.
Aŭskultu min ĉar eĉ en paradizo
pagi per kisoj estas norma uzo.
Jen francaj pingloj je modera prezo,
jen francaj pingloj, jen por vi!”
Ŝi diris: “Kara, ne estas amuzo
morti ĉi-urbe pro jukanta nazo”.
Ŝi diris: “Kara, ne estas amuzo
morti ĉi-urbe pro jukanta nazo”.
Respondis mi: “Ne ĝenas la rifuzo.
Mia knabino estas kiel rozo.”
Respondis mi: “Ne ĝenas la rifuzo.
Mia knabino estas kiel rozo
mia knabino estas kiel rozo.
Ŝia haŭto similas al mimozo
kaj ŝia buŝo al ruĝa ĉerizo.
Jen francaj pingloj je modera prezo,
jen francaj pingloj, jen por vi!”
jen pingloj francaj, jen por vi!”
