Homoj

Francesco de Gregori

La 4-an de aprilo estas la datreveno de la naskiĝo (en 1951) de la roma kantaŭtoro Francesco De Gregori

it.wikipedia.org/wiki/Francesco_De_Gregori
eo.wikipedia.org/wiki/Francesco_De_Gregori
fama precipe pro la kontraŭmilita kanzono “Generale” (Generalo)

Kvin liaj kanzonoj estis tradukitaj al Esperanto:
– Generale (Generalo), trad. Francesco Pignatelli kaj Giuseppe Castelli;
– Le storie di ieri (Mia patro jen ulo normala), trad. Renato Corsetti;
– Rimmel, trad. Giuseppe Castelli;
– Rumore di niente (Rumor’ de nenio), trad. Giorgio Silfer;
– Pablo, trad. Renato Corsetti.
Mi transskribas la tekston en la itala de “Rumore di niente” (Rumor’ de nenio)

kiu trafas rekte la esperantistojn pro tiu komenca demando: “L’avevi creduto davvero/ che avremmo parlato Esperanto?” (Vi estis kredinta, ĉu vere/ ke eblos paroli Esperanton?).
En realo, la rezonado estas tre pli profunda, ĉar Esperanto estas menciita kiel ekzemplo de espero pri plibona mondo, en kiu eblu paroli pri amo, malgraŭ morna nuntempo en kiu renaskiĝas malnovaj fantomoj de perforto kaj de milito; la specifa aludo estas al Hitler kaj naziismo (“la farbisto vestita ĵusforme per la haŭto de olda serpento elkovita misdorme”); sed la kanzono havas universalan valoron.
Mi aldonas la paĝojn de “Literatura Foiro” 1993-143, kun la versio en Esperanto de “Rumore di niente” – Rumor’ de nenio (trad. Giorgio Silfer).


RUMORE DI NIENTE
Francesco De Gregori

L’avevi creduto davvero
che avremmo parlato Esperanto?
L’avevi creduto davvero
o l’avevi sperato soltanto?
Ma che tempo
e che elettricità
Ma che tempo che è
e che tempo che sarà
ma che tempo farà?
Non lo senti che tuona?
Non lo senti che tuona già?
Non lo senti che suona?
È lontano però sembra già più vicina
questa musica che abbiamo sentito già
babbo c’è un assassino non lo fare bussare
babbo c’è un indovino non lo fare parlare
babbo c’è un imbianchino vestito di nuovo
c’è la pelle di un vecchio serpente
appena uscita da un uovo
e c’è un forte rumore di niente
un forte rumore di niente.

L’avevi creduto davvero
che avremmo parlato d’amore?
Lo avevi creduto davvero
o l’avevi soltanto sperato col cuore?
Gli occhi oggi gridano agli occhi
e le bocche stanno a guardare
e le orecchie non vedono niente
tra Babele e il Villaggio Globale
babbo c’è un assassino non lo fare bussare
babbo c’è un indovino non lo fare parlare
babbo c’è un imbianchino vestito di nuovo
c’è la pelle di un vecchio serpente
appena uscita da un uovo
e c’è un forte rumore di niente
un forte rumore di niente.

Respondi

Retpoŝtadreso ne estos publikigita. Devigaj kampoj estas markitaj *