Homoj

Titomanlio

La 4-a de majo estas la datreveno de la morto (en 1972) de la napola versisto Tito Manlio aŭ Titomanlio (1901-1972) it.wikipedia.org/wiki/Tito_Manlio

konata precipe kiel aŭtoro de la vortoj de la napola kanzono “Anema e core” (Anim’ kaj koro), www.youtube.com/watch?v=InzKfxChIcg

Mi transkribas la teskton en la napola, kaj la version en Esperanto de Emanuele Rovere eo.wikipedia.org/wiki/Emanuele_Rovere

Mi ankaŭ aldonas la eksteraĵon de la KD de Emanuele Rovere (Manŭel), kiu entenas la kanzonon “Anim’kaj koro”, kaj montras la ligon al Jutubo:

www.youtube.com/watch?v=wk08PFsvstI

Fine, kuriozaĵo:en la 70-aj jaroj, la tiama Prezidanto de la Itala Respubliko, Giovanni Leone, vekis sensacion kiam, dum oficiala akcepto en Novjorko, li ekkantis “Anema e core”

www.cinquantamila.it/storyTellerThread.php?threadId=PRIBreviBiografieDegliUndiciPreside

(Giovanni Leone, kiu estis tre aplomba, fariĝis fama ankaŭ ĉar, fronte al kontestado, li spite reagis kornogestante per la fingroj).

Mi aldonas la poŝtmarkojn eldonitajn de la Itala Poŝto en 1976 pro la Tridekjariĝo de la Itala Respubliko; en tiu kun la portretoj de la Prezidantoj ekde 1946, Giovanni Leone estas la lasta sube dekstre (plia kuriozaĵo: temas pri la ununura poŝtmarko de la Itala Respubliko kun portretoj de tiam vivantaj Prezidantoj, Giovanni Gronchi, Giuseppe Saragat kaj Giovanni Leone; kiu scias, ĉu ankaŭ en ĉi tiu kazo Leone, kiel bonrasa napolano, kornogestis per la fingroj, sed por ekzorci misfortunon).


ANEMA E CORE

Parole di Tito Manlio, musica di Salvatore D’Esposito

 

Nuje ca perdimmo ‘a pace e ‘o suonno,

nun ce dicimmo maje pecché?

Vocche ca vase nun ne vonno,

nun so’ sti vvocche oje ne’!

Pure, te chiammo e nun rispunne

pe’ fa dispietto a me

Tenimmoce accussì: anema e core

nun ce lassammo cchiù, manco pe’ n’ora

stu desiderio ‘e te mme fa paura

Campà cu te,

sempe cu te,

pe’ nun murì

Che ce dicimmo a fà parole amare,

si ‘o bbene po’ campà cu nu respiro?

Si smanie pure tu pe’ chist’ammore,

tenímmoce accussì anema e core!

Forse sarrà ca ‘o chianto è doce,

forse sarrà ca bene fa

Quanno mme sento cchiù felice,

nun è felicità

Specie si ê vvote tu mme dice,

distratta, ‘a verità

Tenimmoce accussì anema e core!

 

 

ANIM’ KAJ KORO

Vortoj de Tito Manlio, muziko de Salvatore D’Esposito

trad. Emanuele Rovere

www.youtube.com/watch?v=wk08PFsvstI

 

Mi riskas perdi pacon, dormon ĉar vi koleras sen kialo.

Ĉu veras, ke nun viaj lipoj ne volas kisojn plu?

Vi ne respondas miajn vokojn nur por iriti min.

 

Kunestu tiel ni “anim’ kaj koro”

kaj ne disiĝu eĉ dum unu horo.

Deziro mia al vi min turmentegas:

resti kun vi por vivi en fabela rev’.

Amarajn vortojn ni neniam diru.

Feliĉo povas flori per unu spiro.

Se ankaŭ vi avidas al nia amo,

ni ĉiam restu tiel “anim’ kaj koro “.

 

Mirinde estas senti, ke vi min amas

kaj vidi, ke vi tiom sopiras al mi.

Dolĉege estas havi vin ĉi-apude, kun via spir

kvazaŭ kareso sur mia haŭt’.

Belege estas aŭdi vin, kiam vi ridas:

l’animon mian tio plenigas per ĝoj’.

Por kunparigi l’ vivon kun vi por ĉiam,

mirinde estas senti, ke vi estas mia.

Vi estas mia!

Respondi

Retpoŝtadreso ne estos publikigita. Devigaj kampoj estas markitaj *