Personaggi

Fabrizio De Andrè

Il 18 febbraio è l’anniversario della nascita (nel 1940) del cantautore italiano (genovese) Fabrizio De André (1940-1999),

it.wikipedia.org/wiki/Fabrizio_De_Andr%C3%A9

considerato uno dei più grandi cantautori italiani di tutti i tempi.

Ho già parlato di lui l’11 ottobre 2017,

www.bitoteko.it/esperanto-vivo/eo/2017/10/11/carlo-martello/

l’11 gennaio 2018,

www.bitoteko.it/esperanto-vivo/2018/01/11/fabrizio-de-andre/ 

il 13 maggio 2018,

www.bitoteko.it/esperanto-vivo/2018/05/13/maggio-francese/

l’11 gennaio 2020.

www.bitoteko.it/esperanto-vivo/2020/01/11/fabrizio-de-andre-2/ 

Trascrivo (in italiano, e in una traduzione anonima in Esperanto) la canzone “Bocca di rosa” (Buŝoderozo), di Gian Piero Reverberi e Fabrizio De André (tra parentesi, una strofa censurata e sostituita).

Allego un francobollo italiano del 1995, con la riproduzione del dipinto di Tiziano Vecellio “Amor sacro e amor profano” (Museo e Galleria Borghese, Roma).


BOCCA DI ROSA

Gian Piero Reverberi, Fabrizio De André

www.youtube.com/watch?v=F7hWpZUQxZ0 

La chiamavano Bocca di rosa

metteva l’amore, metteva l’amore,

la chiamavano bocca di rosa

metteva l’amore sopra ogni cosa.

Appena scese alla stazione

nel paesino di Sant’Ilario

tutti si accorsero con uno sguardo

che non si trattava di un missionario.

C’è chi l’amore lo fa per noia

chi se lo sceglie per professione

bocca di rosa né l’uno né l’altro

lei lo faceva per passione.

Ma la passione spesso conduce

a soddisfare le proprie voglie

senza indagare se il concupito

ha il cuore libero oppure ha moglie.

E fu così che da un giorno all’altro

bocca di rosa si tirò addosso

l’ira funesta delle cagnette

a cui aveva sottratto l’osso.

Ma le comari di un paesino

non brillano certo in iniziativa

le contromisure fino a quel punto

si limitavano all’invettiva.

Si sa che la gente dà buoni consigli

sentendosi come Gesù nel tempio,

si sa che la gente dà buoni consigli

se non può più dare cattivo esempio.

Così una vecchia mai stata moglie

senza mai figli, senza più voglie,

si prese la briga e di certo il gusto

di dare a tutte il consiglio giusto.

E rivolgendosi alle cornute

le apostrofò con parole argute:

“il furto d’amore sarà punito –

disse – dall’ordine costituito”.

E quelle andarono dal commissario

e dissero senza parafrasare:

“quella schifosa ha già troppi clienti

più di un consorzio alimentare”.

E arrivarono quattro gendarmi

con i pennacchi con i pennacchi

e arrivarono quattro gendarmi

con i pennacchi e con le armi.

Spesso gli sbirri e i Carabinieri 

al proprio dovere vengono meno

ma non quando sono in alta uniforme

e l’accompagnarono al primo treno.

(Il cuore tenero non è una dote

di cui sian colmi i carabinieri

ma quella volta a prendere il treno

l’accompagnarono malvolentieri).

Alla stazione c’erano tutti

dal commissario al sagrestano

alla stazione c’erano tutti

con gli occhi rossi e il cappello in mano,

a salutare chi per un poco

senza pretese, senza pretese,

a salutare chi per un poco

portò l’amore nel paese.

C’era un cartello giallo

con una scritta nera

diceva “Addio bocca di rosa

con te se ne parte la primavera”.

Ma una notizia un po’ originale

non ha bisogno di alcun giornale

come una freccia dall’arco scocca

vola veloce di bocca in bocca.

E alla stazione successiva

molta più gente di quando partiva

chi mandò un bacio, chi gettò un fiore

chi si prenota per due ore.

Persino il parroco che non disprezza

fra un miserere e un’estrema unzione

il bene effimero della bellezza

la vuole accanto in processione.

E con la Vergine in prima fila

e bocca di rosa poco lontano

si porta a spasso per il paese

l’amore sacro e l’amor profano.

°°°°°

BUŜODEROZO

Gian Piero Reverberi, Fabrizio De André, trad. nekonata

www.cinquantini.it/esperant/kantoj/deandre.html#BUSXODEROZO

www.facebook.com/gianesperantista.pfleger/videos/159272478304170/UzpfSTIyMDQ0NzAyODg6MTAxNTYzNjg3OTYzMzAyODk/

kantas: Maria Grazia Barboni

Ŝia nomo estis Buŝoderozo

ŝi donis amon ŝi donis amon.

Ŝia nomo estis Buŝoderozo

ŝi donis amon por la etoso.

Kiam ŝi haltis ĉe l’stacidomo

de la vilaĝo Sankta Pipino

ĉiuj rimarkis unuavide

ke ŝi ne estis pia monaĥino.

Iu amoras nur pro enuo

iu amoras pro profesio

Buŝoderozo nek unu nek dua

ŝi ja amoras pro pasio.

Sed la pasio ofte instigas

al la satiĝo de propra volo

ne kalkulante ĉu la kunulo

havas edzinon aŭ fraŭlan vivrolon

. 

Tiel okazis, ke ŝi abrupte

estis nomita la “virinaĉo”

de ĉiuj hundinoj de la vilaĝo

ekkoleraj pro perdo de l’ kaĉo.

La edzinaro de vilaĝeto

tamen ne brilas pro iniciatemo

iliaj venĝoj nur restis fivortoj

de venĝaj agoj nur restis la emo.

Oni jam scias ke ĉiuj konsilas

sentante sin Jezuo en la templo,

oni jam scias ke ĉiuj konsilas

se ne plu eblas la fia ekzemplo.

Tiel okazis ke maljunulino

kiu neniam estis edzino

nun prenis finfine la guston ja frandan

solvi problemon por ĉiuj tre grandan.

Kaj retorike al kokritukinoj

ŝi paroladis: “Ha stultulinoj,

la ŝtelo de amo estos punita

ĉar de la leĝo ĝi estas regita”.

Kaj ili iris al policestro

sen ia timo, kun sia plendo

“Tiu aĉulino havas klientojn

certe pli multe ol po granda vendo”.

Kaj tuj alvenis la policistoj

kun la bastonoj kun la bastonoj

kaj tuj alvenis la policistoj

kun la vizaĝoj de tre feraj homoj.

Estas konate ke la policistoj

ofte ne agas laŭ propraj leĝdevoj,

sed ne kiam ili uniformas

kaj de ŝi prenis la lastajn revojn.

Ĉiuj alkuris al stacidomo

eĉ policestro kaj lia pedelo

ĉiuj alkuris al stacidomo

por svingi per mano kaj per ĉapelo.

Por finsaluti ŝin kiu portis

sen monpostuloj sen monpostuloj;

por finsaluti ŝin kiu portis

iom da varmo al vilaĝuloj.

Estis ŝildego blua

kun granda skribo flava:

“Se vi foriras Buŝoderozo

kun vi foriras la tempo rava”.

De la novaĵo la originalo

tamen koniĝas sen tagĵurnalo,

kiel la sago post pafa puŝo

kuras scio de buŝ’ al buŝo.

Kaj ĉe la venonta trajna stacio

estis pli granda manifestacio

iu donas kison, iu donas florojn,

iu antaŭmendas por si tuj du horojn.

 

Kaj ankaŭ la pastro ne malamante

inter preĝado kaj ceremonio

l’ efemerecon de la beleco

li ŝin alvokas al procesio.

Lascia un commento

Il tuo indirizzo email non sarà pubblicato. I campi obbligatori sono contrassegnati *