Secondo la liturgia cattolica e quella delle chiese orientali che seguono il calendario gregoriano
il 6 gennaio si celebra la festa dell’Epifania del Signore
it.wikipedia.org/wiki/Epifania
eo.wikipedia.org/wiki/Epifanio
cioè la manifestazione della divinità di Gesù, in particolare agli occhi de Re Magi venuti dall’Oriente ad adorarlo.
Otto giorni dopo l’Epifania, nella chiesa romana di Sant’Andrea della Valle c’era un tempo la presentazione del c.d. “Sermone delle Nazioni”: una recita di poesie e canti in vare lingue, in onore di Gesù Bambino.
Per molti anni (quanto meno dal 1949 al 1966) ci fu anche una partecipazione esperantista; in un primo tempo, recitarono Carlo Minnaja, Daniela Rossi, Carla Migliorini e Mariangela Arieta; poi fu il turno delle alunne della Professoressa esperantista Adelaide Antonelli Kohler, che insegnava alla Scuola Media “Col di Lana” (quella Scuola non esiste più in forma autonoma, perché, a causa della drastica diminuzione degli scolari, in un quartiere ormai occupato principalmente da uffici, è stata annessa alla Scuola media “Giuseppe Gioachino Belli”).
Trascrivo la cronaca del Sermone del 1964, da “Espero katolika” 1964-7/8, ed allego:
– una foto della facciata della chiesa di Sant’Andrea della Valle.
– una foto del 24 novembre 1960, con (da sinistra) Padre Giacinto Jacobitti, Karl-August Kohler, sconosciuto, Avvocato Raffaele Bagnulo, Professoressa Adelaide Antonelli Kohler.
“SERMONO DE LA NACIOJ” – ROMO
Kiel ĉiujare ekde 1949, ankaŭ nunjare Esperanto partoprenis en la tiel nomata “Sermono de la Nacioj” en la granda preĝejo S. Andrea della Valle en Romo, kie geknaboj el diversaj landoj omaĝis al infano Jesuo en siaj naciaj lingvoj.
Malfermis kaj fermis la ceremonion 38 knabinoj de la Ŝtata Mezgrada Lernejo “Col di Lana”. Sub la direktado de prof-ino Silvina De Alexandris, ili kantis ĉe la komenco la tradukon en Esperanto de la fama lulkanto “Paca Nokto, sankta Nokto”, kaj ĉe la fino: “Preĝon de la tutmonda Infanaro por la Paco”, verkitan por la okazo de prof-ino Adelaide Antonelli Kohler, kiu instruas Esperanton al siaj lernantinoj en la supredirita lernejo.
Kiel simbolo de la universaleco de la preĝo kaj de la lingvo, antaŭ la unua vico de la kantanta ensemblo staris kvin geknabetoj, reprezentantaj la kvin kontinentojn, kies nomo estis klare videbla sur granda blanka rubando ornamanta la bruston de la koncerna reprezentanto. Por Azio: Antono Savagian, el Armenio; por Afriko: Antono Avetrani el Somalio; por Eŭropo: Maria Pia Luciani, el Italuio; por Ameriko, la etulino Ayd el Usono; por Oceanio: Martyn el Aŭstralio. Granda Esperanto-flago kun la nomo de la Internacia lingvo restis antaŭ la altaro larĝe etendita inter du stangoj dum la tuta ceremonio kaj super la esperantistaj knabinoj dum ilia kantado.
Al la multenombra ĉeestantaro, tute pleniganta la vastan preĝejon, la lernantino Anna Maria Faccenda prezentis klarigan paroladeton en itala lingvo: “En la internacia lingvo Esperanto, havanta ĉe sia origino kaj en la koloroj blanka kaj verda de sia flago, la esperon de frateco kaj la aspiron al paco, bazita sur tiu frateco, ni nun petegos de infano Jesuo la pacon. Ni konsideras al ni ideale kunigitaj la infanojn de la tuta mondo, kiun kvin el ni, originaj el la kvin kontinentoj, estas elektitaj por reprezenti. En ĉi tiu jaro de la Koncilo kaj de la providenca pilgrimado de nia Pontifiko al la Sanktoj Lokoj, leviĝas fidoplena nia preĝo, verkita de nia Esperanto-Instruistino ĝuste por ni kaj por ĉi tiu “Sermono de la Nacioj” laŭ la notoj de la lulkanto de Brahms”.
Sur ĉiui seĝoj kie sidis aŭtoritatoj kaj invititoj, troviĝis multobligita la teksto de ambaŭ kantoj en Esperanto kun apude la itala traduko. La esperantista interveno, kiu nete distingiĝis de la aliaj pro la nombro de la partoprenantaj knabinoj, pro la dufoja prezentiĝo, pro la harmonia kantado, pro la simpla tamen okulfrapa kostumo, je la fino de ĉiu kanto ricevis varmajn aplaŭdojn kaj vekis en la aŭskultantaro apartan interesiĝon.
La saman vesperon Radio Romo detale raportis pri la ceremonio, evidentigante la partoprenon de la knabinoj, kiuj kantis en Esperanto.
Pro la bonega sukceso meritas plej korajn dankojn la animo de la tuta aranĝo prof-ino Adelaide Antonelli Kohler kaj f-ino Silvina De Alexandris, kiu tiel bone pretigis kaj direktis la ĥoron.
Patro Giacinto Jacobitti O. P., Romo
(Espero katolika 1964-7,8)
www.esperokatolika.org/ek19611965/ek1964_0708.htm#10
