Il 13 marzo è l’anniversario della morte (nel 1984) dell’imprenditore italiano Aurelio Peccei (1908-1984),
it.wikipedia.org/wiki/Aurelio_Peccei
uno dei fondatori del Club di Roma,
it.wikipedia.org/wiki/Club_di_Roma
Organizzazione non Governativa (ONG) che si occupa di problemi ambientali.
Rinvio alle pagine di Wikipedia, e trascrivo, con traduzione in italiano, parte di un articolo mandato in onda dalla Radiotelevisione Italiana-RAI (Radio Roma) il 6 aprile 1980, nel quadro delle trasmissioni per l’estero in Esperanto.
A distanza di oltre 40 anni, l’articolo è tragicamente attuale.
Allego un francobollo italiano del 1986, su bozzetto di E. Consolazione, per la protezione della natura.
(Segue traduzione in italiano)
RADIO ROMA – ESPERANTO, 6.4.1980
Estis prezentita en Romo la dokumento “Monda strategio por la konservado de naturo”: prilaboris ĝin, dum tri jaroj, 700 spertuloj, sciencistoj, naturesploristoj, ekonomikistoj apartenantaj al cento da Landoj, kun la kunlaboro de la “Klubo de Romo” sub gvido de Aurelio Peccei.
Tri estas la celoj, pri kiuj la dokumento atentigas la politikistojn kaj la tutmondan publikan opinion: la protekto de la esencaj naturaj procezoj kaj de la sistemoj, kiuj ebligas la naturajn ekvilibrojn (fekundeco de la grundo, mara medio kaj vegetala terkovraĵo); lukto kontraŭ la malpliiĝo kaj la malriĉiĝo de la vegetalaj kaj animalaj specioj; ŝparema kaj racia utiligo de la naturaj riĉaĵoj), por ne difekti kapitalon limigitan kaj ofte ne reprodukteblan.
Rilate tiujn celojn, la referaĵo prezentas frapajn donitaĵojn.
En la evoluintaj Landoj, ĉiujare oni detruas 30.000 kvadratajn kilometrojn da kultiveblaj terenoj (la naturo bezonas jarmilojn por rekonstrui malgrandan tavolon da fekunda grundo); en ĉiu horo, oni konsumas en la tuta mondo 20 kvadratajn kilometrojn da arboj (laŭ ĉi tiu ritmo, post malpli ol unu jarcento ne plu ekzistos la tropikaj arbaregoj); la erozio de la tera surfaco, pro la forigo de arboj, plenigas per tero la basenojn, kiuj liveras akvon kaj elektran energion, malpliigante 50% ilian kapablon; rabaj fiŝkaptaj sistemoj malpliigas 25% la produktivecon de la maro; ĉasado minacas 40% el ĉiuj specioj, dum kelkaj aliaj riskas estingiĝi pro 1a media malpuriĝo kaj la enurbiĝon; en la malriĉaj Landoj, la daŭra konsumo de ligno por hejmaj bezonoj kreas dezerton; la senzorga utiligo de kemiaj fekundigiloj kaŭzas difektiĝojn.
°°°
(Traduzione)
RADIO ROMA – ESPERANTO, 6.4.1980
È stato presentato a Roma il documento “Strategia mondiale per la preservazione della natura”: lo hanno elaborato, in tre anni, 700 esperti, scienziati, naturalisti, ricercatori, economisti di un centinaio di Paesi, con la collaborazione del “Club di Roma” sotto la guida di Aurelio Peccei.
Tre sono gli scopi sui quali il documento richiama l’attenzione dei politici e dell’opinione pubblica mondiale: la tutela dei processi naturali essenziali, che rendono possibili gli equilibri naturali (fertilità del terreno, ambiente marino e superficie coperta da vegetazione; lotta contro la diminuzione e l’impoverimento delle specie vegetali e animali; parsimonioso e razionale utilizzo delle risorse naturali), per non danneggiare un capitale limitato e spesso non riproducibile.
A questo proposito, il rapporto presenta dati eclatanti.
Nei Paesi evoluti, ogni anno si distruggono 30.000 chilometri quadrati di terreni coltivabili (la natura ha bisogno di millenni per ripristinare un piccolo strato di terreno fertile); ogni ora, si consumano in tutto il mondo 20 chilometri quadrati di alberi (di questo passo, tra meno di un secolo non ci saranno più le foreste tropicali); l’erosione della superficie del terreno, a causa dell’eliminazione degli alberi, riempie di terra i bacini che forniscono acqua ed energia elettrica, diminuendo del 50% la loro capacità; predatorii sistemi di pesca riducono del 25% la produttività del mare; la caccia minaccia il 40% di tutte le specie, mentre alcune altre rischiano di estinguersi per l’inquinamento ambientale e l’inurbamento; nei Paesi poveri, il costante consumo di legna per i bisogni domestici crea il deserto; lo sconsiderato utilizzo di concimi chimici provoca danni.
