Il 21 marzo è l’anniversario della nascita (nel 1874) del poeta napoletano Giuseppe Capaldo (1874-1919)
it.wikipedia.org/wiki/Giuseppe_Capaldo
autore delle parole di alcune famose canzoni napoletane (in particolare, “Comme facette mammeta” e “’A tazza ‘e café”).
Presento “’A tazza ‘e café”, in napoletano (cantata da Antonio Siano)
e nella versione in Esperanto di Nicolino Rossi:
‘A TAZZA ‘E CAFÈ
Parole di Giuseppe Capaldo – musica di Vittorio Fassone
Vurría sapé pecché si mme vedite,
facite sempe ‘a faccia amariggiata…
Ma vuje, quanto cchiù brutta ve facite,
cchiù bella, a ll’uocchie mieje, v’appresentate…
I’ mo nun saccio si ve n’accurgite!
Ma cu sti mode, oje Bríggeta,
tazza ‘e café parite:
sotto tenite ‘o zzuccaro,
e ‘ncoppa, amara site…
Ma i’ tanto ch’aggi’’a vutá,
e tanto ch’aggi’’a girá…
ca ‘o ddoce ‘e sott’’a tazza,
fin’a ‘mmocca mm’ha da arrivá!…
Cchiù tiempo passa e cchiù v’arrefreddate,
‘mméce ‘e ve riscaldá…”Caffè squisito!…”
‘o bbello è ca, si pure ve gelate,
site ‘a delizia d’’o ccafé granito…
Facenno cuncurrenza â limunata…
Ma cu sti mode, oje Bríggeta,
Vuje site ‘a mamma d’’e rrepassatore?…
E i’, bellezza mia, figlio ‘e cartaro!…
Si vuje ve divertite a cagná core,
i’ faccio ‘e ccarte pe’ senza denare…
Bella pareglia fóssemo a fá ‘ammore!
Ma cu sti mode, oje Bríggeta,
LA TASO DA KAFO
Vortoj de Giuseppe Capaldo – muziko de Vittorio Fassone
trad. Nicolino Rossi
www.cinquantini.it/esperant/kantoj/napolaj.html#LA%20TASO%20DA%20KAFO
Mi volus koni kiel min vidante
vi iĝas ĉiam laŭ mien’ amara…
sed ankaŭ vi malbela fariĝante,
pli belas nun al mia vido klara…
Ĉu ne rimarkas tion vi, hazarde?
Sed per ĉi far’ Brigita,
taso da kaf’ vi ŝajnas…
fundas ĉe vi sukero,
amar’ alsupre gajnas…
Sed tiom, do, kirlos mi…
kaj tiom, do, turnos mi…
ke dolĉo el la fundo
mian buŝon atingos pli!
Ju tempo pasas… des vi fridas plie
anstataŭ plivarmiĝi “Kaf’ bongusta”,
jen veras, eĉ se frostus vi glacie,
vi estus frida kaf’ delice gusta…
konkurus vi kun citronsuk’ gracie..
Sed per ĉi far’, Brigita,
ktp
Ĉu vi patrinas al fripono trompa?…
kaj mi, belin’, jen divenista filo…
se vin amuzas igi koron rompa…
mi kartaŭguras per senpaga diro,
bela gepar’ en amoludo pompa?!
Sed per ĉi far’, Brigita,
ktp
La canzone paragona le donne ad una tazzina di caffè, che ha lo zucchero in fondo ma in superficie è amaro; basta girare, e prima o poi il dolce verrà alle labbra.
Bisogna dire che di caffè Giuseppe Capaldo se ne intendeva, visto che faceva il cameriere al “Caffè Tripoli” di Napoli (in precedenza, il locale si chiamava “Caffè Turco”, ma aveva cambiato nome al tempo della guerra di Libia del 1911 contro l’Impero Turco).
