Homoj

Ada Negri

La 3-a de februaro estas la datreveno de la naskiĝo (en 1870) de la itala poetino kaj verkistino Ada Negri (1870-1945)

it.wikipedia.org/wiki/Ada_Negri 

Jam plurfoje mi parolis pri ŝi, laste la 3-an de februaro 2020.

www.bitoteko.it/esperanto-vivo/eo/2020/02/03/ada-negri-2/ 

Mi transskribas ŝian poeziaĵon “Nebbie”, en la itala kaj en la traduko al Esperanto (Nebulo). 

Mi aldonas pentraĵon de Claude Monet, “Matena nebulo”.


NEBBIE

Soffro, lontan lontano

le nebbie sonnolente

salgono dal tacente

piano.

Alto gracchiando, i corvi,

fidati all’ali nere,

traversan le brughiere

torvi.

Dell’aere ai morsi crudi

gli addolorati tronchi

offron, pregando, i bronchi

nudi.

Come ho freddo! Son sola;

pel grigio ciel sospinto

un gemito distinto

vola;

e mi ripete: Vieni;

è buia la vallata.

O triste, o disamata

vieni! vieni!

Ada Negri

°°°

NEBULO

Mi suferas. Dormemaj

en malproksim’ nebuloj

leviĝas el silenta

grundo.

Laŭte blekas la korvoj

kaj per flugiloj nigraj

peze tra erikejoj

ŝvebas.

Al la aerkruelo

la dolorantaj trunkoj

oferas preĝe branĉojn

nudajn.

Kia malvarmo! Sola

mi estas; tra l’ ĉielo

griza, ĝem’ de mortinto

flugas.

Kaj al mi diras: Venu!

La val’ estas malluma,

ho, iam tre amata,

venu!

Ada Negri, trad. Rinaldo Orengo

(el “Heroldo de Esperanto”1934-48)

Respondi

Retpoŝtadreso ne estos publikigita. Devigaj kampoj estas markitaj *