La 14-a de junio estas la datreveno de la morto (en 1837) de Giacomo Leopardi (1798-1837),
eo.wikipedia.org/wiki/Giacomo_Leopardi
pri kiu mi parolis plurfoje (plej laste, la 29-an de junio 2019),
kaj pri kiu mi parolos multajn aliajn fojojn.
Hodiaŭ mi limiĝas transskribi (en la itala, kaj en ĝia traduko al Esperanto) unu lian penson pri la morto.
Mi aldonas la bildon de la tombo de Leopardi en Napolo (Piedigrotta).
La morte non è male: perché libera l’uomo da tutti i mali, e insieme coi beni gli toglie i desiderii. La vecchiezza è male sommo: perché priva l’uomo di tutti i piaceri, lasciandogliene gli appetiti; e porta seco tutti i dolori. Nondimeno gli uomini temono la morte, e desiderano la vecchiezza.
Giacomo Leopardi, Pensieri, VI
La morto ne estas malbono: ĉar ĝi liberigas la homon el ĉiuj malbonoj, kaj kune kun la bonoj ĝi forprenas la dezirojn. La maljuneco estas malbonego, ĉar ĝi senigas la homon el ĉiuj plezuroj, lasinte al li la apetitojn; kaj forprenas ĉiujn dolorojn. Tamen la homoj timas la morton, kaj deziras la maljunecon.
Giacomo Leopardi, Pensieri (Pensoj), VI
trad. Ferdinando Fred Morina, “Amerika Esperantisto” 1912-3, p. 24
