La 20-a de februaro estas la datreveno de la naskiĝo (en 1946, en Sajgono, hodiaŭ Thành phố Hồ Chí Minh, en Esperanto Ho-Ĉi-Min-Urbo, Vjetnamio) de la kantaŭtoro kaj komponisto Riccardo Cocciante
it.wikipedia.org/wiki/Riccardo_Cocciante
Filo de itala patro kaj franca patrino, Cocciante havas duoblan identecon, italan kaj francan (en Francio li estas konata kiel Richard Cocciante).
Mi jam parolis pri li la 20-an de februaro 2018.
www.bitoteko.it/esperanto-vivo/eo/2018/02/20/riccardo-cocciante/
Mi transskribas, en la itala kaj en ĝia traduko al Esperanto, la tekston de lia kanzono “Margherita” (Margareto), kaj aldonas partan bildon de la partituro.
MARGHERITA
Marco Luberti e Riccardo Cocciante
www.youtube.com/watch?v=YOiWNftto0s
Io non posso stare fermo con le mani nelle mani,
tante cose devo fare prima che venga domani…
E se lei già sta dormendo io non posso riposare,
farò in modo che al risveglio non mi possa più scordare
Perché questa lunga notte non sia nera più del nero,
fatti grande, dolce Luna, e riempi il cielo intero…
E perché quel suo sorriso possa ritornare ancora,
splendi Sole domattina come non hai fatto ancora…
E per poi farle cantare le canzoni che ha imparato,
io le costruirò un silenzio che nessuno ha mai sentito…
Sveglierò tutti gli amanti parlerò per ore ed ore,
abbracciamoci più forte perché lei vuole l’amore poi
corriamo per le strade e mettiamoci a ballare,
perché lei vuole la gioia, perché lei odia il rancore,
poi con secchi di vernice coloriamo tutti i muri,
case, vicoli e palazzi, perché lei ama i colori,
raccogliamo tutti i fiori, che può darci primavera,
costruiamole una culla, per amarci quando è sera poi
saliamo su nel cielo e prendiamole una stella,
perché Margherita è buona, perché Margherita è bella,
perché Margherita è dolce, perché Margherita è vera,
perché Margherita ama, e lo fa una notte intera
perché Margherita è un sogno, perché Margherita è il sale,
perché Margherita è il vento, e non sa che può far male,
perché Margherita è tutto, ed è lei la mia pazzia.
Margherita, Margherita, Margherita adesso è mia,
Margherita è mia…
°°°°°
MARGARETO
Marco Luberti kaj Riccardo Cocciante
Trad. Pier Luigi Cinquantini
www.cinquantini.it/esperant/kantoj/cocciant.html#MARGARETO
Mi ne povas plu prokrasti kaj tuj ion devas fari
ĉar mi devas antaŭ morgaŭ tro da aĵoj finprepari
kaj se ŝi jam endormiĝis, mi ne povas ekripozi
mi klopodos, ke ŝi morgaŭ ne plu povos min forgesi
kaj por ke ĉi tiu nokto povu venki la malhelon
pligrandiĝu dolĉa luno kaj plenigu la ĉielon
kaj por ke sur ŝia vizaĝo reaperu la rideto
brilu suno dum morgaŭo kaj prilumu ŝian portreton
kaj por ke ŝi poste povu kanti l’ kantojn jam lernitajn
ekkonstruos mi silenton ĝis hodiaŭ ne aŭditan
vekos mi la geamantojn kaj eĉ faros mi proklamon
“Ni brakumu nin pli forte ĉar ŝi tre deziras amon”,
poste kuru ni sur stratoj kaj ni dancu ĝis l’ aŭroro
ĉar ŝi tre deziras ĝojon kaj malamas la rankoron
poste per sitel’ da farbo kolorigu ni la murojn
domojn, stratojn kaj palacojn ĉar ŝi amas la kolorojn
ni rikoltu ĉiujn florojn disflorantajn dum printempo
kaj konstruu ni lulilon por kunkuŝi dum amtempo
poste flugu ni ĉielen kaj ni prenu por ŝi stelon
pro la Margareta bono, pro la Margareta belo,
pro la Margareta dolĉo kaj pro ŝia sincereco
kaj ĉar Margaret’ amoras tutan nokton kaj sen ĉeso
kaj ĉar Margareto estas revo kaj gustigas vivon
kaj ĉar kiel vent’ ŝi povas suferigi pro l’ naivo
kaj ĉar estas por mi ĉio ŝi kaj estas mia manio
Margaret’ estas Margareto kaj ŝi fine estas mia
Margareto estas mia.
