La 6-a de oktobro estas la datreveno de la morto (en 1892) de la angla poeto (kaj lordo) Alfred Tennyson (1809-1892).
eo.wikipedia.org/wiki/Alfred,_Lord_Tennyson
Mi jam parolis pri li la 6-an de oktobro 2018.
www.bitoteko.it/esperanto-vivo/eo/2018/10/06/alfred-tennyson/
Hodiaŭ mi transskribas, en la angla kaj en la traduloj al la itala kaj al Esperanto, la poeziaĵon “Crossing the Bar” (Passando la secca – Trans la sablo-bar’): verkita tri jarojn antaŭ la morto, ĝi estas serena adiaŭo al la vivo.
Mi aldonas britan poŝtmarkon de 1992, pro la unuajarcenta datreveno de la morto de Tennyson
CROSSING THE BAR
Sunset and evening star,
and one clear call for me!
And may there be no moaning of the bar,
when I put out to sea,
but such a tide as moving seems asleep,
too full for sound and foam,
when that which drew from out the boundless deep
turns again home.
Twilight and evening bell,
and after that the dark!
And may there be no sadness of farewell,
when I embark;
For tho’ from out our bourne of Time and Place
the flood may bear me far,
I hope to see my Pilot face to face
when I have crost the bar.
Lord Alfred Tennyson
°°°°°
PASSANDO LA SECCA
Il tramonto e la stella della sera
e un chiaro richiamo per me!
E non ci sarà rumore dalla secca
quando prenderò il largo,
ma come la marea che nel suo movimento sembra addormentata
troppo alta per la risacca e la schiuma,
quando con quel movimento che proviene dall’immenso abisso
ritorna a casa.
Crepuscolo e campana della sera,
e dopo verrà il buio!
E non ci sarà tristezza nell’addio,
quando m’imbarcherò;
sebbene lontano dai nostri confini di Tempo e Spazio,
la corrente mi trasporterà lontano,
spero di vedere il mio Pilota faccia a faccia
quando avrò passato la secca.
Lord Alfred Tennyson
trad. Antonio De Salvo
°°°°°
TRANS LA SABLO-BAR’
Planed’ eĉ sun-subir’!
Por mi senduba vok’!
Ne estu muĝo ĉe la sablo-bar’
je mia ekvojaĝ’.
Sed kvazaŭ-dorme-mova tajda flu’
sen bruo kaj sen ŝaŭm’
por porti la veninton el profund’
ree al hejm’.
Krepuska sonoril’!
Kaj poste la mal-lum’!
Kaj manka estu adiaŭ-malĝoj’
je mia ir’.
Ĉar kvankam tra ĉiela senlimec’
forportos min la mar’,
rigardos la Piloton en vizaĝon
mi – trans la sablo-bar’.
Lord Alfred Tennyson, trad. Ŭoago
(“La Revuo” 1913-1914, VIII, p. 562)
