Il 7 febbraio è l’anniversario della nascita (nel 1952) del cantautore italiano (emiliano) Vasco Rossi,
it.wikipedia.org/wiki/Vasco_Rossi
uno dei più popolari, che ha venduto milioni di dischi e che, quando si esibisce, riempie gli stadi.
Lui stesso si definisce “provoca(u)tore”; e in effetti è noto per molte canzoni fuori del comune, ed anche per le sue esperienze di droga (è stato condannato con la condizionale per detenzione di sostanze stupefacenti, e varie allusioni si trovano nelle sue canzoni, ad esempio in quella del 1982 intitolata “Vado al massimo” e in quella del 1983 intitolata “Bollicine”).
La sua canzone più famosa s’intitola “Voglio una vita spericolata”: scritta all’inizio degli anni ’80 del secolo scorso, presentata con scarso successo al Festival di Sanremo del 1983 (finì penultima), ha segnato un’epoca, perché proprio quei giovani che – passata la contestazione studentesca e la tensione sociale del 1968 – avevano raggiunto una vita tranquilla ed avevano allora un posto fisso, sognavano invece una vita spensierata, disordinata, senza vincoli.
Quella canzone ispira tuttora molti adolescenti (che però passano comodamente la vita davanti al telefonino oppure al computer); e d’altra parte, purtroppo è diventata una realtà la vita “spericolata”, nel senso di “priva di certezze”.
Rinvio alle pagine di Wikipedia, e trascrivo il testo della canzone, insieme con la sua traduzione in Esperanto di Giuseppe Castelli.
Allego la copertina di un CD di Vasco Rossi.

---

VOGLIO UNA VITA SPERICOLATA
Parole di Vasco Rossi, musica di Tullio Ferro

Voglio una vita maleducata
di quelle vite fatte, fatte così
voglio una vita che se ne frega
che se ne frega di tutto sì
voglio una vita che non è mai tardi
di quelle che non dormono mai
voglio una vita di quelle che non si sa mai.

E poi ci troveremo come le stars
a bere del whisky al Roxy bar
o forse non c’incontreremo mai
ognuno a rincorrere i suoi guai
ognuno col suo viaggio
ognuno diverso
e ognuno in fondo perso
dentro i fatti suoi!

Voglio una vita spericolata
voglio una vita come quelle dei film
voglio una vita esagerata
voglio una vita come Steve Mc Queen
voglio una vita che non è mai tardi
di quelle che non dormi mai
voglio una vita, la voglio piena di guai!!!

E poi ci troveremo come le stars….

Voglio una vita maleducata
di quelle vite fatte così
voglio una vita che se ne frega
che se ne frega di tutto sì!!!
Voglio una vita che non è mai tardi
di quelle che non dormi mai
voglio una vita
vedrai che vita vedrai!!!

E poi ci troveremo come le stars…

Voglio una vita spericolata
voglio una vita come quelle dei film
voglio una vita esagerata
voglio una vita come Steve Mc Queen
Voglio una vita maleducata
di quelle vite fatte così
voglio una vita che se ne frega
che se ne frega di tutto sì!!!

°°°°°

VIVO DANĜEROPLENA
Vortoj de Vasco Rossi, muziko de Tullio Ferro
trad. Giuseppe Castelli
www.cinquantini.it/esperant/kantoj/rossi.html#VIVO%20DANGXEROPLENA

Mi volas vivon malbonkondutan
el tiuj vivoj fiaj kaj sen adres’;
mi volas vivon kiu prifekas,
kiu prifekas pri ĉio, jes.
Mi volas vivon sen havi horloĝon,
sen iri dormi iam ajn;
mi volas vivon
en kiu ĉio estas ŝajn’.

Kaj ni troviĝos kiel kin-stelular’
kun glas’ da viski’ ĉe l’ Roxy Bar,
aŭ renkontiĝos plu neniam ajn
pro ĉies maltraf’ de ĉiu trajn’:
al ĉiu lia vojo, ĉiu malsama
kaj ĉiu tre problema,
do sufiĉas jam…

Mi volas vivon danĝeroplenan,
mi volas vivon kiel tiuj en film’;
mi volas vivon vere venenan,
mi volas vivon kiel Steve McQueen;
mi volas vivon sen havi horloĝon,
sen iri dormi iam ajn;
mi volas vivon
sen da prospero eĉ grajn’.

Kaj ni troviĝos kiel kin-stelular’
kun glas’ da viski’ ĉe l’ Roxy Bar,
aŭ renkontiĝos plu neniam ajn
pro ĉies maltraf’ de ĉiu trajn’:
al ĉiu lia vojo, ĉiu malsama
kaj ĉiu tre problema,
do sufiĉas jam…

Mi volas vivon malbonkondutan
el tiuj vivoj jam sen adres’;
mi volas vivon kiu prifekas,
kiu prifekas pri ĉio, jes.
Mi volas vivon sen havi horloĝon,
sen iri dormi iam ajn;
mi volas vivon:
vi baldaŭ vidos ĝin, kaj…

Kaj ni troviĝos kiel kin-stelular’
kun glas’ da viski’ ĉe l’ Roxy Bar,
aŭ renkontiĝos plu neniam ajn
pro ĉies maltraf’ de ĉiu trajn’.
Kaj ni troviĝos kiel kin-stelular’
kun glas’ da viski’ ĉe l’ Roxy Bar,
aŭ renkontiĝos plu neniam ajn
pro ĉies maltraf’ de ĉiu trajn’.

Mi volas vivon danĝeroplenan,
mi volas vivon kiel tiuj en film’;
mi volas vivon vere venenan,
mi volas vivon kiel Steve McQueen.
Mi volas vivon malbonkondutan
el tiuj vivoj fiaj kaj sen adres’;
mi volas vivon kiu prifekas,
kiu prifekas pri ĉio, jes.