La 19-a de aŭgusto estas la datreveno de la tragika morto (en 1936, je nuraj 38 jaroj) de la hispana poeto kaj dramverkisto Federico García Lorca (1898-1936)
eo.wikipedia.org/wiki/Federico_Garc%C3%ADa_Lorca
Jam plurfoje mi parolis pri li, plej laste la 5-an de junio 2020.
www.bitoteko.it/esperanto-vivo/eo/2020/06/05/federico-garcia-lorca-5/
Mi transskribas la poeziaĵon “La guitarra”, en la hispana, kaj en la tradukoj al la itala (La chitarra) kaj al Esperanto (La gitaro).
Mi aldonas:
– poŝtmarkon de Gernezejo (Guernsey) de 1986 kun gitaro;
– la kovrilon de la broŝuro “Federico García Lorca – Liriko”.
LA GUITARRA
Empieza el llanto
de la guitarra.
Se rompen las copas
de la madrugada.
Empieza el llanto
de la guitarra.
Es inútil
callarla.
Es imposible
callarla.
Llora monótona
como llora el agua,
como llora el viento
sobre la nevada.
Es imposible
callarla.
Llora por cosas
lejanas.
Arena del Sur caliente
que pide camelias blancas.
Llora flecha sin blanco,
la tarde sin mañana,
y el primer pájaro muerto
sobre la rama.
¡Oh guitarra!
Corazón malherido
por cinco espadas.
Federico García Lorca
°°°°°
LA CHITARRA
Comincia il pianto
della chitarra.
Si rompono i calici
dell’alba.
Comincia il pianto
della chitarra.
È inutile
farla tacere.
Piange monotona
come piange l’acqua,
come piange il vento
sulla nevicata.
È impossibile
farla tacere.
Piange per cose
lontane.
Sabbia del Sud rovente
che chiede camelie bianche.
Piange freccia senza bersaglio,
la sera senza domani,
e il primo uccello morto
sopra il ramo.
Oh chitarra!
Cuore trafitto
da cinque spade.
Federico García Lorca,
trad. Antonio De Salvo
°°°°°
LA GITARO
Eksonas plendo
de la gitaro.
Rompiĝas la aŭroro
kiel la pokaloj.
Eksonas plendo
de la gitaro.
Kaj ne povas ĝi halti.
Ĝi ja neniam
ekhaltos.
Plor’ monotona
kiel tiu de akvo,
kiel ploras vento
super la neĝkampo.
Kaj jam ne povas
ĝi halti.
Ploras pri foraj
tristaĵoj.
Pri l’ sablo de l’ Sudo arda,
petanta florojn de blanko.
Priploras ĝi sagon sen celo,
vesperon sen morgaŭo,
kaj unuan birdeton mortan
sur verda branĉo.
Ho, gitaro!
Koro morte vundita
per kvin sabroj.
Federico García Lorca,
trad. Konstantin Gusev,
“Federico García Lorca – Liriko”
Moskvo 1968, p. 14
